De Silver Linings Methode

Oke, ik beken, de titel is ietwat misleidend. Ik ga jullie geen kennis laten maken met een nieuwe baanbrekende methode in hondentraining. Er zijn namelijk al genoeg trainingsmethoden in hondenland. Vrijwel elke hondentrainer lijkt zijn eigen methode ontwikkeld te hebben. Een methode die soms iets meer en soms iets minder overeenkomt met de andere methodes. De een met een clicker, de ander met een riem achter de oren. Dan weer een methode die uitgaat van natuurlijk leiderschap en bij de ander moet je rondjes blijven draaien totdat je hond enkel en alleen nog maar op jou let. Ik kan een heel boek schrijven over wat ik van al die methodes vindt. Leergierige hondenbezitters die willen graag horen van deze nieuwe methode en als het ook nog eens werkt, nou dan is die nieuwe methode dé manier van hondentraining. Al het andere is daarmee ook meteen in de prullenbak gegooid.

Wat zijn die methodes in hondentraining precies?

Methodes zijn de handvatten van de mens om bepaalde leerprincipes toe te kunnen passen. Honden leren eigenlijk net zoals mensen, net zoals alle dieren eigenlijk. Door associaties te leggen met fijne en niet-fijne gebeurtenissen (heel plat gezegd). Dit kan door middel van klassieke of operante conditionering, of door imitatie, inprenten, habituatie, etc. De mensen in hondenland hebben die leerprocessen vertaald naar allerlei verschillende methodes. Dus eigenlijk heb je al die methodes niet nodig om een hond iets te leren. Het is geeft enkel praktische toepassingen in het toepassen van de theoretische leerprincipes.

Bestaat dé methode voor het trainen van honden?

Geen enkele hond is hetzelfde. Elke hond wordt gevormd door zijn ouders en voorouders, de genen in zijn bloed. Dat is enigszins rasgebonden maar ook ouderpaar afhankelijk. Daarnaast is de levenservaring die eigenlijk al in de buik van de moeder begonnen is van belang. Samen noem je deze twee nature and nurture. De genen van de hond en wat de hond in zijn leven heeft meegemaakt zorgen dat hij is, wie hij is. Er spelen nog meer onderdelen een rol, maar dit is wel de basis van het karakter van de hond. Onderschat de genen van een hond niet, soms kun je alles als hondeneigenaar volgens het boekje gedaan hebben maar blijft je hond angstig of onvriendelijk naar andere honden. Maar zoals ik al noemde. In de basis leren alle honden hetzelfde, het zijn de omstandigheden eromheen die bepalen of een bepaalde manier van werken succes oplevert of niet.

Van alle methodes waar ik tot dusver kennis mee heb mogen maken vond ik altijd wel iets goed en iets minder goed. Ik neem het goede uit die manier van werken eruit om in mijn rugzak mee te nemen. Dé methode heb ik (nog) niet gevonden. Simpelweg omdat ik niet geloof dat deze bestaat. Een bepaalde methode kan voor veel honden werken. Maar voor sommige honden, of liever gezegd, eigenaren, werkt het niet. Als hondentrainer ben ik van mening dat ik moet zoeken naar de best passende manier voor de hond en de eigenaar. Ook als dat een trainingsmethode is die ik niet bij de eerste beste poging zou toepassen. Een zo goed mogelijk gevulde rugzak met kennis en ervaring is daar, als je het mij vraagt, de enige methode die je nodig hebt.

Moeten we dan alle methodes maar over boort gooien?

Die methodes zijn hele mooie handvatten om de leerprincipes toe te kunnen passen. Maar kijk daarbij altijd naar de hond, en naar jezelf. Doe niets waar je een onprettig onderbuikgevoel van krijgt. Wanneer je iets doet wat tegen je gevoel in gaat zul je het nooit met volle overgave kunnen doen en kun je beter op zoek naar een methode die beter bij je past. Is die er niet, dan kun je altijd nog je eigen “methode” creëren. Informeer, lees en verzamel zo veel mogelijk informatie over de basisprincipes van hondentraining en de denkwijze van de hond. Neem daar de informatie uit die relevant, recent en voldoet aan een prettig onderbuikgevoel en ga daar mee aan de slag.

Zo heb ik mijn eigen methode ontwikkeld door te trainen met een trainingswoord (terminal bridge) en een intermediate bridge. Denk ik ongewenst gedrag om naar gewenst gedrag en train ik dat door middel van positieve bekrachtiging of indien nodig negatieve correctie. (Niet te verwarren met slipkettingen en dergelijke, een negatieve correctie is het weghalen van iets leuks, niet het toevoegen van iets negatiefs.) Als al die termen je niks zeggen geeft dat helemaal niks. Train met een blije vrolijke hond en leg hem uit wat je bedoeld voordat je iets van hem verwacht. Dan komt het helemaal goed.

Wil je nu ontdekken wat het best bij jullie past? Neem gerust contact op en dan bespreek ik graag de verschillende methodes in hondenland met je.

Dit artikel is geschreven door Remie Brink van Silver Linings Hondentraining. Overname is niet toegestaan zonder toestemming. Delen van deze link via sociale media wordt op prijs gesteld.